Ηλιοτρόπιο ονομάζεται κάθε είδος φυτού του γένους Heliotropium, της οικογένειας Boraginaceae.

Περιλαμβάνει 250 περίπου είδη ποωδών και θαμνωδών φυτών. Στην Ελλάδα απαντούν έξι είδη Heliotropium και κυρίως, το Ευρωπαϊκό Ηλιοτρόπιο (H. europaeum), μονοετής πόα, 10–60 cm που αναπτύσσεται σε πετρώδη, χέρσα εδάφη και ανθίζει Μάιο-Ιούνιο.

Heliotropium europaeum(cretanflora.com) 

To κοινό χαρακτηριστικό των ειδών Heliotropium είναι ότι στρέφουν τις ταξιανθίες τους ακολουθώντας την πορεία του ήλιου (ήλιος & τρέπειν) και αυτή η ιδιαιτερότητα έδωσε στο ηλιοτρόπιο μια θέση στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Ο κλασικός μύθος μιλά για τη δυστυχία της νύμφης Κλυτίης, που ερωτεύτηκε παράφορα το θεό Ήλιο και περιφρονημένη από αυτόν μεταμορφώθηκε σε ηλιοτρόπιο.

Το ηλιοτρόπιο συχνά συγχέεται με τον ηλίανθο (Helianthus annus) εγγενές φυτό της νοτιοδυτικής περιοχής ΗΠΑ-Μεξικού, το οποίο μεταφέρθηκε στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα και ως εκ τούτου, δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία Ελλάδα.

Ο Ρωμαίος ποιητής Οβίδιος στο έργο του «Μεταμορφώσεις» βάζει τη Λευκονόη, να διηγείται στις αδερφές της ενώ υφαίνουν, τους έρωτες του Ήλιου.

Η αφήγησή της, στις Μεταμορφώσεις- Βιβλίο IV- στχ167-273 (Poetry in Translation)- σε μια προσπάθεια δικής μου ελεύθερης μετάφρασης από τα αγγλικά στα ελληνικά- ακολουθεί παρακάτω:

Η Μυρτιά (Myrtus communis), είναι ένας αειθαλής θάμνος ή μικρό δέντρο που ανήκει στην οικογένεια Myrtaceae και αναπτύσσεται σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου. 

Τα φύλλα της είναι απλά, αντίθετα, άμισχα ή υποάμισχα, γυαλιστερά με σκούρο πράσινο χρώμα, λογχοειδή και πολύ αρωματικά, λόγω της παρουσίας πολυάριθμων εκκριτικών κοιλοτήτων. Τα άνθη είναι αρωματικά και έχουν λευκό χρώμα με κιτρινωπές ραβδώσεις, μοναχικά ή συζευγμένα, στην μασχάλη των φύλλων. Οι καρποί είναι ελλειψοειδείς ή υποσφαιρικοί, με κόκκινο-ιώδες ή μαύρο χρώμα όταν ωριμάσουν. 

Από τα φύλλα και τα άνθη λαμβάνεται αιθέριο έλαιο με εξαιρετικό άρωμα, το μυρτέλαιο, που βρίσκει χρήση στη φαρμακοβιομηχανία, στην αρωματοποιία και τη παραγωγή καλλυντικών. 

Μια φορά κι έναν καιρό, στο βασίλειο των Θεών και ακριβώς στο σημείο όπου ο ουρανός συναντά τη θάλασσα, ο Ουρανός και η Γαία, κοιτούσαν υπνωτισμένοι τα άγρια κύματα που διογκώνονταν και καταδύονταν ταυτόχρονα, μετακινούμενα προς την αμμώδη ακτή.

Ο ήχος που παραγόταν από τον αφρό του ωκεανού, όπως αναδευόταν και στροβιλιζόταν στο ρυθμό του αιώνιου σύμπαντος, παραξένεψε τις Νηρηίδες, τις θαλάσσιες νύμφες της αυλής του Ποσειδώνα και επειδή από τη φύση τους ήταν περίεργες, κατευθύνθηκαν στην ακρογιαλιά, ώστε να παρατηρήσουν από κοντά τα θεϊκά σημάδια.

Η ροδιά (Punica granatum) είναι ένα καρποφόρο φυλλοβόλο μικρό δέντρο ή θάμνος της οικογένειας Lythraceae (υποοικογένεια Punicoideae), που καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο και ευδοκιμεί σε θερμές περιοχές, στα νησιά και στις εσωτερικές πεδιάδες.

Η ροδιά και ιδιαίτερα ο καρπός της, το ρόδι, διαθέτει πλούσιο συμβολισμό και σημαντική πολιτιστική αξία σε διαφορετικούς πολιτισμούς και χρονικές περιόδους, καθώς θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει τη γονιμότητα, την αφθονία, την προστασία και την ανανέωση.

Στην Αρχαία Ελλάδα πίστευαν ότι είναι το δέντρο που φύτεψε η θεά Αφροδίτη στην Κύπρο (Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί 3.84), ενώ έχει εξέχουσα θέση στο μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης.