Η παπαρούνα (Papaver rhoeas) είναι ένα ετήσιο ποώδες ανθοφόρο φυτό της οικογένειας Papaveraceae που συναντάται στην Αφρική, την εύκρατη και τροπική Ασία έως και την Ευρώπη. Θεωρείται γεωργικό ζιζάνιο, καθώς το φυτό φυτρώνει σε χωράφια.

Στην Αρχαία Ελλάδα, η παπαρούνα ήταν γνωστή ως «μήκων» (μίκον) ή «ροία» (ροία).

..."μήκων δ᾽ὡς ἑτέρωσε κάρη βάλεν, ἥ τ᾽ἐνὶ κήπῳ
καρπῷ βριθομένη νοτίῃσί τε εᾇαρινῇσιν,
ὣς ἑτέρωσ᾽ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν”... (μτφ:...Καί ως γέρνει δίπλα το κεφάλι της στον κήπο η παπαρούνα (μήκων), που την εβάρυνε η ανοιξιάτικη δροσιά κι ο καρπός της, και το κεφάλι του όμοια απόγειρε, βαρύ απ' το κράνος, δίπλα...),"Ιλιάδα", Θ, 306.

Η δάφνη (laurus nobilis) είναι ένα αρωματικό αειθαλές δέντρο ή μεγάλος θάμνος με πράσινα, λεία φύλλα. Ανήκει στην οικογένεια Lauraceae. Είναι αυτοφυές φυτό στην περιοχή της Μεσογείου.

Σύμφωνα με το μύθο, ο Απόλλωνας ερωτεύτηκε παράφορα τη Δάφνη, μια νύμφη απαράμιλλης ομορφιάς και αγνότητας, κόρη του Πηνειού και της Γαίας. Η Δάφνη που ήταν αφιερωμένη στην θεά Άρτεμις, απέρριπτε τον έρωτα όλων των ανδρών συμπεριλαμβανομένου και του θεού του φωτός και του ήλιου, και αυτός κυριευμένος από την ανεκπλήρωτη αγάπη που ένιωθε για κείνη, την κυνήγησε μέσα στο δάσος. Όταν έφτασαν στις όχθες του ποταμού Πηνειού, η Δάφνη παρακάλεσε τον θεϊκό της πατέρα να τη βοηθήσει να του ξεφύγει. Η παράκλησή της εισακούστηκε αμέσως. Τα πόδια της μεταμορφώθηκαν σε ρίζες, το στήθος της σε κορμό δέντρου, τα χέρια της σε κλαδιά και τα μακριά της κυματιστά μαλλιά σε φύλλα. Η Δάφνη είχε μεταμορφωθεί στο δέντρο της δάφνης (Laurus nobilis) βρίσκοντας για πάντα καταφύγιο μέσα στο κατάφυτο δάσος.