Η Lisa είπε ότι στο Derby έχουν γίνει εκατοντάδες αναφορές παρουσίας φαντασμάτων, επειδή έχει πολλές γραμμές leys.

-”Γραμμές Leys;” επανέλαβα με απορία.

-”Ψάξτο”, είπε, κάνοντας ένα μορφασμό τρόμου και φυσικά, το έψαξα.

Η ιδέα αυτών των γραμμών προτάθηκε τη δεκαετία του 1920, από τον Άγγλο αρχαιοφύλακα, Alfred Watkins, ο οποίος στο βιβλίο του: “The Old Straight Track”, υποστήριξε ότι οι αρχαίες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο συνδέονται μεταξύ τους με αόρατες γραμμές, τις οποίες ονόμασε leys και τις παρομοίασε με “ποτάμια” υπερφυσικής ενέργειας που αναβλύζουν από τα έγκατα της γης.

Εκτός όμως από τη Lisa, που δηλώνει σίγουρη ότι οι συγκεκριμένες γραμμές παρέχουν επαρκή αιτιολόγηση για την ύπαρξη φαντασμάτων στην πόλη, κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι μια τραγωδία που συνέβη σε μια περιοχή είναι πιθανό να αφήσει πίσω ένα φάντασμα που ζητά μεταμέλεια ή δικαίωση, και επειδή στο Derby συνέβησαν πολλές τραγωδίες, υπάρχουν και πολλά πνεύματα, τα οποία παραμένουν εγκλωβισμένα στο σκοτάδι.

Επειδή δεν έχω δει ποτέ φάντασμα, ανυπομονούσα να επισκεφτώ μερικές από τις στοιχειωμένες τοποθεσίες που μου ανέφεραν και πλαισιώνονται από ιστορίες δολοφονιών, εκτελέσεων και εγκλημάτων, μήπως καταφέρω να εντοπίσω κάποια μορφή παραφυσικής δραστηριότητας, ένα είδος επαφής με το «επέκεινα», που ομολογουμένως, πολύ με ιντριγκάρει.

Ξεναγός μου στη στοιχειωμένη διαδρομή, η Lisa, η οποία χωρίς καθόλου φόβο και με πολύ πάθος, περπάτησε μαζί μου και μου αφηγήθηκε τις ιστορίες που συνοδεύουν το μυστηριώδη κόσμο των φαντασμάτων στην πόλη του Derby.

1. Οδός Agard

Η Ελίζα Μπάροου, μια εξωστρεφής και όμορφη νεαρή κοπέλα, ζούσε στην οδό Agard και της άρεσε να φλερτάρει, κάτι που εξόργιζε το φίλο της, Ρίτσαρντ Θόρλεϊ, ο οποίος τη ζήλευε παράφορα και συχνά την χτυπούσε.

Τον Ιανουάριο του 1862, την χτύπησε τόσο άσχημα που η Ελίζα του ζήτησε να φύγει από το σπίτι, φωνάζοντας ότι δεν ήθελε να τον ξαναδεί ποτέ. Ο Θόρλεϊ  μη δεχόμενος την απόρριψη, της έκοψε το λαιμό.

Στη συνέχεια, με τα ρούχα του καλυμμένα από το αίμα της, πήγε στην πλησιέστερη παμπ και αφού δικαιολογήθηκε ότι η ματωμένη του αμφίεση οφείλεται σε συμπλοκή με μια ιρλανδική συμμορία, έγινε τύφλα στο μεθύσι.

Καταδικάστηκε για φόνο και απαγχονίστηκε την Παρασκευή, 11 Απριλίου 1862, έξω από τη φυλακή του Derby.

Έκτοτε, πολλοί ισχυρίζονται ότι το φάντασμά του, φορώντας αλυσίδες, τριγυρνά κοντά στον τόπο του εγκλήματος και συχνά ακούγεται ο μυστηριώδης ήχος των αλυσίδων που σέρνονται στο πλακόστρωτο πεζοδρόμιο.

Οδός Agard

2. Derby Fish Market, Lock-Up Yard

Στις 12 Ιουλίου 1859, ο Τζέραλντ Μέινγουερινγκ και η φίλη του, Άννι Γκριν, που ήταν πάρα πολύ μεθυσμένοι, έκλεψαν μια άμαξα και με ιλιγγιώδη ταχύτητα κατευθύνονταν προς το κέντρο της πόλης. Δύο αστυνομικοί, ο Τζον Σίρλεϊν και ο Τζόζεφ Μος, παρατηρώντας την τρελή πορεία της άμαξας προσπάθησαν να τους σταματήσουν. Ύστερα από μια άγρια καταδίωξη, ο Μέινγουερινγκ συνελήφθη. Όμως, καθώς τον μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα, τους πυροβόλησε. Με τη συνδρομή σχεδόν ολόκληρου του αστυνομικού σώματος της περιοχής, ο δράστης αφοπλίστηκε και οι δύο τραυματίες αστυνομικοί μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο του Derby.

Δυστυχώς, ο Τζόζεφ Μος υπέκυψε στα τραύματά του και από τότε, λέγεται ότι το φάντασμά του στοίχειωσε το αστυνομικό τμήμα και  όταν, πολλά χρόνια αργότερα, αυτό κατεδαφίστηκε και αντικαταστάθηκε από τις εγκαταστάσεις της ψαραγοράς, ο Μος, ως πνεύμα, παρέμεινε και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να εμφανίζεται στο συγκεκριμένο σημείο.

Derby Fish Market, Lock-Up Yard

3. Derby Gaol, Friar Gate

Στο Friar Gate, βρίσκεται το Derby Gaol, ένα κρατητήριο που οικοδομήθηκε το 1756, με σκοπό τη προσωρινή φυλάκιση όσων επρόκειτο να απαγχονιστούν.  Όταν χτίστηκε, η χωρητικότητά του επέτρεπε την κράτηση 29 κρατουμένων, αλλά τα χρόνια που ακολούθησαν, με την εφαρμογή του νομικού συστήματος που έμεινε γνωστό στην ιστορία, ως Ματωμένος Κώδικας (Bloody Code, 1770-1830) εξαιτίας του τεράστιου αριθμού μικροεγκλημάτων για τα οποία επιβαλλόταν η θανατική ποινή, ο αριθμός των φυλακισμένων αυξήθηκε δραματικά και επικράτησε το αδιαχώρητο.

Στο διάστημα αυτό καταγράφηκαν 58 απαγχονισμοί, ενώ ο τύφος ή ο “πυρετός της φυλακής”, όπως αποκαλούταν, αφαίρεσε τη ζωή και πολλών άλλων.

Αρκετοί αναφέρουν ότι όταν επισκέπτονται το Derby Gaol νιώθουν ναυτία. Επιπλέον, υποστηρίζουν ότι οι πόρτες των κελιών ανοίγουν και κλείνουν μόνες τους και ξαφνικά προβάλλουν οι σωροί δύο ανδρών που κρέμονται από ένα δοκάρι.

Derby Gaol, Friar Gate

4. Ye Olde Dolphin Inne

Το Ye Olde Dolphin Inne, είναι ένα πανδοχείο ηλικίας 500 ετών και συνδέεται με μια τρομακτική ιστορία, που είναι γνωστή ως “Το Υπόγειο του Τρόμου (The Vault of Terror)”.

Σύμφωνα με το θρύλο, τον 18ο αιώνα, μια νύχτα, ένας νεαρός γιατρός μετέφερε κρυφά το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας στο πανδοχείο, προκειμένου να εξασκηθεί στην ανατομία.

Τη στιγμή όμως, που άνοιξε το στομάχι της για να αφαιρέσει τα εντόσθια, τα μάτια της άνοιξαν, πετάχτηκε απότομα και άρχισε να τρέχει στο δωμάτιο προσπαθώντας να συγκρατήσει τα εσωτερικά όργανά της. Η κοπέλα που βρισκόταν σε κώμα και εσφαλμένα θεωρήθηκε νεκρή, τελικά, πέθανε από την αιμορραγία και το σοκ!

Πολλοί που περνάνε έξω από το πανδοχείο τη νύχτα ακούν τις κραυγές του κοριτσιού να καλεί σε βοήθεια.

Ye Olde Dolphin Inne

5. Old Bell Hotel

Το κτίριο έχει σίγουρα βιώσει μερικά απίστευτα πράγματα κατά τη διάρκεια της 375χρονης ιστορίας του. Μία από τις πιο συχνές ιστορίες που οι ντόπιοι αφηγούνται, είναι αυτή του δωματίου 29, στο οποίο κρεμάστηκε η Μάμπελ, που εργαζόταν ως υπηρέτρια όταν η εγκατάσταση λειτουργούσε ως πανδοχείο.

H Μάμπελ που ήταν έγκυος, όταν ενημερώθηκε για το θάνατο του εραστή της στον πόλεμο, κρεμάστηκε στο δωμάτιο 29.

Λένε λοιπόν, ότι το φάντασμα της δολοφονημένης υπηρέτριας παραμένει μέχρι σήμερα εκεί και αποκαλύπτει τον εαυτό της μόνο σε  παιδιά.

Old Bell Hotel

6. Friary Hotel, Friar Gate

Το Friary, που σήμερα είναι μπαρ, είναι χτισμένο στη θέση ενός πρώην δομινικανού μοναστηριού, που χτίστηκε το 1200.

Το 1880 ήταν το σπίτι του Χένρι Μόσλι, ενός κοσμηματοπώλη, που αυτοπυροβολήθηκε.

Κάποιοι αναφέρουν ότι ένας μοναχός ντυμένος στα μαύρα περιφέρεται στους διαδρόμους του υπογείου και άλλοι έχουν δει μια “ακέφαλη φιγούρα με μαύρη ρόμπα” να περπατά μέσα από επένδυση στην περιοχή του μπαρ.

Friary Hotel, Friar Gate

7. Silk Mill

Το εργοστάσιο παραγωγής μεταξιού, Silk Mill, χτίστηκε στις αρχές του 1700 και αποτέλεσε την πρώτη γραμμή παραγωγής της βιομηχανικής επανάστασης. 

Δυστυχώς, μεταξύ των εργατών απασχολούνταν και παιδιά από την ηλικία των επτά ετών, τα οποία δούλευαν βασανιστικά ωράρια σε απάνθρωπες εργασιακές συνθήκες.

Λέγεται ότι ένα μικρό αγόρι που εργαζόταν εκεί, τραυματίστηκε θανάσιμα όταν ένας ενήλικας το έσπρωξε από τις σκάλες κατηγορώντας το ότι δε δούλευε αρκετά. Από τότε, το φάντασμά του, στοιχειώνει με τις κραυγές του το κτίριο. 

Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι ακούν τις αγωνιώδεις και πανικόβλητες κραυγές και άλλων μικρών παιδιών που πέθαναν όταν δούλευαν στο εργοστάσιο.

Silk Mill

8. Derby Cathedral

Πολλά φαντάσματα στοιχειώνουν την περιοχή γύρω από τον Καθεδρικό Ναό του Ντέρμπι. Μεταξύ αυτών η φιγούρα του Τσαρλς Έντουαρντ Στιούαρτ (Bonnie Prince Charlie), που περιφέρεται φορώντας ιακωβίτικη στολή, προσπαθώντας ίσως, να καταλάβει πώς όλα πήγαν τόσο στραβά γι' αυτόν, μια «λευκή κυρία» που φαίνεται να κατεβαίνει τα σκαλιά στο πίσω μέρος της εκκλησίας, μια νεαρή γυναίκα που κλαίει και ένα μικρό αγόρι. 

Λέγεται επίσης, ότι στο πλάι του Καθεδρικού Ναού περιπλανιέται το δυστυχισμένο φάντασμα του Τζον Κρόσλαντ, ενός εγκληματία, που αναζητά συγχώρεση για την ένοχη ψυχή του, επειδή προκειμένου ο ίδιος να λάβει χάρη για τις παρανομίες του, αφαίρεσε, ως δήμιος, τη ζωή του πατέρα και του αδελφού του.

Derby Cathedral

Κατά τη διάρκεια της μεταφυσικής μας βόλτας στο Derby, φαντάσματα δεν είδα.

Παρά ταύτα, γοητεύτηκα από τα ιστορικά κτίρια και τις τοποθεσίες που επισκέφτηκα, καθώς και από την ιδιαίτερη ιστορία που το καθένα είχε να διηγηθεί. Στο τέλος, βρέθηκα σε ένα εξαιρετικό βιβλιοπωλείο από το οποίο αγόρασα ένα βιβλίο με ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον. Μεταξύ αυτών, ενδεχομένως επηρεασμένη από την περιήγηση και τις αφηγήσεις, ξεχώρισα το “One Need Not be a Chamber— to be Haunted (=Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος δωμάτιο - για να στοιχειωθεί -)”, το οποίο και προσπάθησα παρακάτω να “μεταφράσω”.

One Need Not be a Chamber — to be Haunted (*)

(=Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος δωμάτιο -για να στοιχειωθεί-)

Emily Dickinson 1830 – 1886

Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος δωμάτιο-για να στοιχειωθεί-

Ούτε είναι απαραίτητο να είναι Σπίτι-

Ο Εγκέφαλος -έχει Διαδρόμους που υπερβαίνουν

τον Υλικό Χώρο-

Πολύ πιο ασφαλές, να συναντήσεις τα Μεσάνυχτα ένα

Εξωτερικό Φάντασμα-

Από το να αντιμετωπίσεις εσωτερικά -

Εκείνον τον ψυχρό -Oικοδεσπότη-

Πολύ πιο ασφαλές, να τρέχεις σε ένα μοναστήρι

με Πέτρες -να σε κυνηγούν

Από το να αντιμετωπίσεις τον Εαυτό σου- σε μια ερημική τοποθεσία-

Χωρίς φεγγάρι-

Ο Εαυτός μας -πίσω από τον Εαυτό μας- κρυμμένος-

τρομάζει- περισσότερο-

Ο Δολοφόνος -κρυμμένος στο Διαμέρισμά Μας-

Είναι λιγότερο Τρομακτικός-

Ο Προνοητικός κουβαλάει ένα Πιστόλι-

Ασφαλίζει την Πόρτα,

και Παραβλέπει ένα ανώτερης τάξης Φάντασμα

Πιο κοντά-

(*) "One Need Not be a Chamber — to be Haunted"

One need not be a chamber—to be haunted—

One need not be a House—

The Brain—has Corridors surpassing

Material Place—

Far safer, of a Midnight—meeting

External Ghost—

Than an Interior—confronting—

That cooler—Host—

Far safer, through an Abbey—gallop—

The Stones a’chase—

Than moonless—One’s A’self encounter—

In lonesome place—

Ourself—behind Ourself—Concealed—

Should startle—most—

Assassin—hid in Our Apartment—

Be Horror’s least—

The Prudent—carries a Revolver—

He bolts the Door,

O’erlooking a Superior Spectre

More near—

Γράφει ✍Πόπη Αγγελή (Poppy Angeli)

Φωτογραφίες 🤳Πόπη Αγγελή (Poppy Angeli)