Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η μέση τιμή των αγροτικών προϊόντων στο σύνολό της (παραγωγή) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυξήθηκε κατά 24% μεταξύ 2021 και 2022. Οι πιο απότομες αυξήσεις τιμών ήταν για τα δημητριακά (+45%), τα αυγά (+43%) και το γάλα (+31 %).

Τον Ιούλιο 2023, ο πληθωρισμός στη ζώνη του ευρώ έφτασε στο 5,3%, δηλαδή, στο ήμισυ ακριβώς από το ανώτατο επίπεδο του 10,6% που καταγράφηκε τον Οκτώβριο του 2022 και παρέμεινε σταθερό τον Αύγουστο 2023. Παρά ταύτα, η πρόβλεψη για ομαλοποίηση της οικονομικής κατάστασης αμφισβητείται, αφού ο συνεχιζόμενος επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και οι ευρύτερες γεωπολιτικές εντάσεις συνεχίζουν να ενέχουν κινδύνους και να παραμένουν πηγή αβεβαιότητας, ενώ οι αυξανόμενοι κλιματικοί κίνδυνοι, που απεικονίζονται από τις ακραίες καιρικές συνθήκες και τις άνευ προηγουμένου δασικές πυρκαγιές και πλημμύρες το καλοκαίρι, επηρεάζουν επίσης, τις όποιες προοπτικές σταθεροποίησης.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), οι τιμές τον Ιούλιο του 2023 σε 55 κατηγορίες τροφίμων και ποτών αυξήθηκαν σε σύγκριση με τον Ιανουάριο 2023. Οι νέες αυτές αυξήσεις προστίθενται στις ήδη αυξημένες τιμές που έγιναν κυρίως μέσα στο 2022. Δυστυχώς, οι εξελίξεις στη Θεσσαλία, έρχονται να επιδεινώσουν την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση, καθώς οι μεγάλες απώλειες σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, εκτιμάται ότι θα εκτοξεύσουν το κόστος παραγωγής, ενώ η μείωση της αγροτικής παραγωγής θα επιφέρει αναπόφευκτα νέες αυξήσεις τιμών.

Με τους καταναλωτές σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες να δηλώνουν αδυναμία να ανταποκριθούν στις υψηλές τιμές των τροφίμων, προτείνονται διάφοροι τρόποι και μοντέλα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και έτσι, ανάλογα με το κράτος επιστρατεύονται όπλα όπως η επιδοματική πολιτική, η κατάργηση ΦΠΑ σε βασικά προϊόντα διατροφής, η εντατικοποίηση ελέγχων για καταπολέμηση της κερδοσκοπίας, κ.α. Από το σύνολο, αναμφισβήτητα, ξεχωρίζει και η πρόταση της Γαλλίδας Υπουργού Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, Εμπορίου και Βιοτεχνίας, Olivia Grégoire, που υποστήριξε να ξαναμάθουμε να μαγειρεύουμε αποφεύγοντας να αγοράζουμε επεξεργασμένα τρόφιμα, που είναι πιο ακριβά και επισήμανε την αναγκαιότητα διοργάνωσης μαθημάτων μαγειρικής στα σχολεία.  

Σε αυτή, να προσθέσουμε και το σχολιασμό της από ένα χρήστη των social media, που τόνισε-ειρωνικά- και την αναγκαιότητα διοργάνωσης μαθημάτων ιππασίας για να αντεπεξέλθουμε στην αύξηση του κόστους της βενζίνης.

"Η άνοδος των τιμών του ελαιολάδου προκαλείται από την έλλειψη αποθεμάτων ελαιολάδου”, υποστηρίζει η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιόλαδου (ΕΔΟΕ) που χαρακτήρισε την ιστορικά χαμηλή παραγωγή ελαιολάδου στην  Ισπανία, ως "τέλεια καταιγίδα" σε μια διεθνή αγορά που αγωνίζεται να καλύψει τις ανάγκες της.

Η Ισπανία, ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας ελαιολάδου στον κόσμο, εμφανίζει σημαντική μείωση της παραγωγής, προβλέποντας 610.000 τόνους φέτος, σε σύγκριση με μια συνήθη παραγωγή από 1,3 έως 1,5 εκατομμύρια τόνους τα προηγούμενα έτη, γεγονός που αναμένεται να οδηγήσει σε περαιτέρω εκτόξευση της τιμής του (που έχει ήδη ξεπεράσει το 100%) και πιθανές ελλείψεις σε σούπερ μάρκετ, μετατρέποντας το ελαιόλαδο σε είδος πολυτελείας. 

Η νέα παραγωγή ελαιολάδου στην Ελλάδα, που αποτελεί την τρίτη ελαιοπαραγωγό χώρα μετά την Ισπανία και την Ιταλία, προβλέπεται μειωμένη κατά 60% σε σχέση με πέρυσι, με αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών της παλιάς παραγωγής (της αποθεματικής, γιατί η καινούρια δε βγήκε ακόμα) κατά 1 έως 2 ευρώ εβδομαδιαίως. Έτσι, 1 λίτρο ελαιολάδου που κόστιζε περίπου 5,00 € πριν από ένα χρόνο, πωλείται τώρα στα 10 € ή ακόμη και 12 €. Να επισημανθεί, ότι συγκριτικά στοιχεία από άλλες μεσογειακές χώρες, δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει την υψηλότερη τιμή του ελαιολάδου, διότι έχει υψηλότερο ΦΠΑ  (13%).

Παράλληλα, η Τουρκία, ο τέταρτος μεγαλύτερος παραγωγός ελαιολάδου, έχει σταματήσει, επί του παρόντος, τις εξαγωγές χύμα ελαιόλαδου, κίνηση που προκαλεί περαιτέρω πίεση στην αγορά.

Στο μεταξύ, σε Έκθεση του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ αναφέρεται ότι οι παγκόσμιες τιμές του ελαιολάδου αυξήθηκαν στα 8.900 δολάρια ανά τόνο τον Σεπτέμβριο, λόγω του «εξαιρετικά ξηρού καιρού» στη Μεσόγειο. Ήδη, η μέση τιμή τον Αύγουστο ήταν 130% υψηλότερη σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος και δεν διαβλέπονται τάσεις "αποσυμπίεσης" των τιμών.

Ωστόσο, σύμφωνα με την Ένωση Βορειοαμερικανικού Ελαιόλαδου, η αύξηση των τιμών στο εξωτερικό θα μπορούσε να κάνει το εγχώριο αμερικανικό ελαιόλαδο πιο ανταγωνιστικό. Με δεδομένο ότι περίπου το 95% του ελαιολάδου που πωλείται στις ΗΠΑ είναι εισαγόμενο, η Ένωση υποστηρίζει ότι το ποσοστό αυτό θα μπορούσε να καλυφθεί από ελαιοκαλλιέργειες made in USA, και βρίσκονται στην Καλιφόρνια (η οποία, παράγει το 95% που εισάγεται), στη Τζόρτζια, στο Τέξας και αλλού.

Καμία έκπληξη. Είναι γνωστό ότι στην Αμερική μετατρέπουν την κρίση σε ευκαιρία γι’ αυτό, άλλωστε, τη λένε χώρα της ευκαιρίας.