Η Ολλανδία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς αγροτικών προϊόντων στον κόσμο, που το έτος 2022, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Πανεπιστημίου Wageningen, οι εξαγωγές του κλάδου έφτασαν τα 122,3 δις ευρώ.

Η εντατική γεωργία όμως, ασκεί σοβαρότατες πιέσεις στο περιβάλλον, καθώς ευθύνεται για τα υψηλότερα επίπεδα εκπομπών αερίων που καταγράφτηκαν στη χώρα.  Επί αυτού, ο  Ολλανδός Υπουργός Φύσης και Πολιτικής Αζώτου, Christianne van der Wal-Zeggelink δήλωσε στο Bloomberg, ότι  απαιτούνται σημαντικές δράσεις για την προστασία της φύσης, εστιάζοντας στη λήψη αναγκαίων μέτρων για τη μείωση των εκπομπών, κυρίως οξείδιο του αζώτου και αμμωνίας, κατά 50%  έως το 2030.

Έτσι, θέτοντας στο επίκεντρο τα  βοοειδή και τα λιπάσματα, που θεωρούνται  βασικές πηγές εκπομπών αζώτου, η Ολλανδία κοινοποίησε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δύο καθεστώτα, με την ονομασία  LBV και LBV plus, η εφαρμογή των οποίων θα αποζημιώσει κτηνοτρόφους που εθελοντικά θα “σφραγίσουν” οριστικά τις κτηνοτροφικές τους μονάδες που χωροθετούνται σε χαρακτηρισμένες περιοχές Natura 2000.

Το Μάιο 2023, ο Ιρλανδός Υπουργός Υγείας  Stephen Donnelly, με ανάρτησή του στο twitter γνωστοποίησε ότι υπέγραψε τους Κανονισμούς Δημόσιας Υγείας (Αλκοόλ) αναφορικά με την υποχρέωση τοποθέτησης προειδοποιήσεων για την υγεία στα αλκοολούχα προϊόντα, που αναμένεται να τεθούν σε ισχύ σε τρία χρόνια από τώρα - το 2026. 

Έτσι, η Ιρλανδία πρόκειται να γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα εισαγάγει ετικέτες προειδοποίησης για την υγεία στα μπουκάλια κρασιού και άλλων οινοπνευματωδών ποτών, τα οποία θα πρέπει να περιέχουν λεπτομέρειες σχετικά με την περιεκτικότητά τους σε θερμίδες και γραμμάρια αλκοόλ, καθώς και να αναγράφουν τους κινδύνους ηπατικής νόσου και καρκίνου που συνεπάγεται η κατανάλωσή τους.

Γράφει η Πόπη Αγγελή (Poppy Angeli)

Στο πλαίσιο συζήτησης με αντικείμενο την αναθεώρηση των κανόνων σήμανσης των τροφίμων, βάσει της στρατηγικής “Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο”,  αναφέρθηκε μια μελέτη¹ που πρόσφατα χρηματοδότησε το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Τροφίμων και Γεωργίας της Γερμανίας (BMEL)  με στόχο να κατανοήσει κατά πόσο η ολοένα και περισσότερο διαδεδομένη χρήση των διατροφικών ετικετών στα τρόφιμα δυσκολεύει τις βιώσιμες αγοραστικές επιλογές των καταναλωτών.